هر ساله از سوی سازمان بهداشت جهانی روز ۲۸ جولای مصادف با ۶ مردادماه به عنوان روز جهانی هپاتیت نامگذاری شده است. روز جهانی هپاتیت فرصتی است جهت هماهنگ کردن تلاشهای داخل کشوری و بین المللی برای پیشگیری ، کنترل و درمان هپاتیت . روزی است برای جلب حمایت همه جانبه از ارگانهای دولتی مسئول و بخش خصوصی و خیرین . روزی است برای افزایش اطلاع رسانی عمومی‌چرا که افزایش اطلاعات مردم باعث حساسیت آنها به موضوع و افزایش تعداد مراجعات برای تست و تشخیص می‌شود…

هپاتیت به معنای التهاب بافت کبد است و به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می‌گردد و در اثر ویروس‌ها، الکل و جایگزینی بافت چربی و… در کبد ایجاد می‌گردد. هپاتیت‌های ویروسی که جزء علل مهم درگیری کبد می‌باشند در اثر آلودگی با ویروس‌های هپاتیت A ، B ، C ،  D ، E ،  G ایجاد می‌شوند.

هپاتیت‌های ویروسی یکی از مهمترین معضلات بهداشتی است و در بین آنها هپاتیت‌های منتقله از راه خون از جمله بیماری‌هایی هستند که سهم قابل توجهی از مرگ و میر، ناتوانی، بار اقتصادی، اجتماعی و روانی را به خود اختصاص داده و موارد مزمن این بیماری‌ها در حال حاضر مشکلات و تبعات بسیاری را بر جامعه تحمیل نموده است.

ویروس هپاتیت B که برای اولین بار در سال ۱۹۶۵ در دنیا گزارش شد یکی از مهمترین این عوامل است.

گروههای پرخطر در معرض ابتلا به بیماری هپاتیت‌های منتقله از راه خون مانند هپاتیت B ، C و D شامل گروههای ذیل می‌باشند :

• مصرف کنندگان مواد مخدر (تزریقی و غیرتزریقی)
• افرادی که تماس جنسی محافظت نشده دارند
• همسران افراد مبتلا به هپاتیت‌های ویروسی
• نوزادان مادران مبتلا به هپاتیت B و C
• افراد دریافت کننده عضو و بافت پیوندی
• دریافت کنندگان اقدامات تاتو ، خالکوبی و….

در حال حاضر در ایران یک میلیون و چهارصد هزار نفر مبتلا به هپاتیت B شناسایی شده اند و بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر به هپاتیت C مبتلا هستند که این تعداد، کسر کوچکی از بیماران واقعی را شامل می‌شود و تلاشهای همه جانبه در راستای شناسایی موارد ناشناخته یکی از مهمترین ارکان نظام کنترل و مراقبت این بیماری است . به همین منظور شعار امسال روز جهانی هپاتیت ” میلیون‌ها بیمار ناشناخته را پیدا کن” می‌باشد که از سوی وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی کشور تعیین گردیده است.

برنامه ریزی به منظور شناسایی ناقلین هپاتیت، انجام مراقبت‌های بهداشتی لازم جهت ممانعت از ابتلای دیگران، انجام آزمایش از نظر آلودگی به هپاتیت B در مادران باردار و اقدام به موقع در پیشگیری از آلودگی نوزاد مادر آلوده ، موارد تماس با سرسوزن آلوده و… از مواردی است که می‌تواند در کنار افزایش سطح آگاهی و تغییر نگرش و رفتارهای ناصحیح به مهار این بیماری در کشور منجر گردد.

امروزه خوشبختانه با وجود واکسن بسیار موثر بر علیه ویروس هپاتیت B که از سال ۱۳۷۲ جهت کلیه نوزادان تلقیح می‌شود از یک سو و وجود درمان‌های بسیار مناسب علیه ویروس هپاتیت C که از سال ۲۰۱۴ انقلابی بزرگ در درمان این بیماران به وجود آورد و تا ۹۵ درصد افراد آلوده به ویروس هپاتیت C را کامل درمان می‌کند از سوی دیگر موجب گردید تا موضوع برنامه جهانی کنترل و حذف هپاتیت (NOhep) تا سال ۲۰۳۰  را مطرح نماید که بر سه محور زیر استوار می‌باشد :

الف : انجام واکسیناسیون

ب: تشویق مردم و تمهید امکانات برای انجام آزمایش

ج : دسترسی بیماران به درمان مناسب

واحد پیشگیری و مبارزه با بیماریهای مرکز بهداشت میبد